Water-water warmtepomp (met open bron)

De water-water warmtepomp haalt zijn energie uit grondwater.

Het grondwater wordt naar boven gepompt, dan door een warmtewisselaar geleid waar de warmte wordt afgegeven, doordat de druk wordt opgevoerd door de compressor in het systeem (zie plaatje: werking warmtepomp) stijgt de warmte in het buizenstelsel nog meer. Hierna wordt het water weer terug gepompt naar een koudwaterput en de cyclus kan opnieuw beginnen.

Er moeten voor dit systeem verticale gaten geboord worden. De kosten hiervan zijn aanzienlijk.

Voordelen:

• Systeem is niet zo groot en het neemt dus weinig ruimte in beslag.
• Rendement ligt heel hoog, de temperatuur van het grondwater is vrij constant, meestal rond de 10 graden. Bij een diepte van 50 meter wordt de grondwatertemperatuur niet meer beïnvloed door weersomstandigheden. Of het nu zomer of winter is, de temperatuur blijft ongeveer hetzelfde, het rendement van dit systeem is dus ook zeer constant.
• Water dat is opgepompt kan gerecycled worden om bijvoorbeeld tuin te sproeien of toilet te spoelen.
• Kan ook worden gebruikt om te koelen.
• Milieuvriendelijk

Nadelen:

• Om putten aan te leggen voor dit systeem zijn boringen nodig. Deze boringen zijn zeer kostbaar. Hoe dieper het grondwater zit, hoe diepere gaten zullen ook geboord moeten worden. Ook kost het meer energie om het grondwater omhoog te pompen.
• Er moet een watervergunning zijn om grondwater op te mogen pompen, en je moet hiervoor een grondwaterheffing (grondwaterbelasting) betalen. (voor opgepompt water dat je terug laat vloeien kun je wel weer een vrijstelling vragen)
• Jaarlijkse administratieplicht. U moet de hoeveelheden energie die het systeem aan de bodem heeft toegevoegd en de hoeveelheid die is onttrokken aan de bodem opgeven.
   

Water-water warmtepomp (met een gesloten bron)

Er is warmte aanwezig in de aardbodem. Deze warmte komt van de zon en van het magma dat zich diep in de aarde bevindt.

Deze warmte heet geothermische warmte. Als we nu een buizennetwerk ondergronds aanbrengen, kan deze warmte gebruikt worden om het water in dit buizennetwerk te verwarmen. Deze temperatuur is niet hoog genoeg om een woning/gebouw mee te kunnen verwarmen. Deze temperatuur wordt verder omhoog gebracht. De warmte wordt uiteindelijk afgegeven aan het centrale verwarmingssysteem van de woning/het gebouw. Voor dit proces is er een geringe hoeveelheid elektriciteit nodig.

Horizontaal of verticaal buizennetwerk

Het buizennetwerk dat gebruikt wordt om de warmte uit de grond te kunnen onttrekken kunnen verschillende geplaatst worden. Horizontaal of verticaal.

Bij horizontale plaatsing moeten de buizen minstens anderhalve meter (daar is de grond vorstvrij en warm genoeg) diep horizontaal in de bodem geplaatst worden. Het oppervlakte dat nodig is om het buizennetwerk aan te brengen is ongeveer twee keer het oppervlakte van de woning/het gebouw, dit oppervlak mag niet beplant worden. Als het buizennetwerk te klein is, is er het risico dat de vloeistof in de buizen gaat bevriezen, dan moet er weer meer anti-vriesvloeistof worden toegevoegd. Het toevoegen van anti-vries maakt de vloeistof dikker en dus kan het moeilijker worden rondgepompt. De pomp heeft dus meer energie nodig. Een te klein buizennetwerk is dus ten strengste af te raden.

Bij verticale plaatsing worden er diepteboringen (grondboringen, putboringen) gedaan die variëren tussen de 25 en 150 meter diep. Dit is afhankelijk van de bodemsamenstelling (soort grond) het rendement van een leemachtige ondergrond is veel beter dan bij een droge zandgrond. Het is ook afhankelijk van het gewenste vermogen van het systeem. In de boorgaten komen kunststofslangen die worden aangesloten op de verdamper van de warmtepomp.

Voordelen

• U heeft geen vergunning nodig
• Er in geen administratieplicht
• Hoog rendement ten opzichte van lucht, door constante temperatuur

 Nadelen:

• De aanleg van het buizensysteem is zowel bij horizontale als bij verticale plaatsing duur
   

Horizontaal- in vergelijking met verticaal buizennetwerk

• Bij horizontaal netwerk is er een groter grondoppervlak nodig dan bij een verticaal netwerk.
• Benodigde graafwerkzaamheden van een horizontaal netwerk zijn minder kostbaar dan bij een verticaal buizennetwerk.
• Tijdens het stookseizoen daalt de temperatuur van de ondiep bodem, bij het horizontale systeem liggen de buizen niet diep, het rendement is dus lager dan van het verticale systeem, bij het verticale systeem heeft de buitentemperatuur immers bijna geen invloed.